از خلفای معاصر امام هادی(ع)، متوکل عباسی بود که یکی از جنایت‌کارترین خلفای تاریخ به شمار می‌رود و عقاید فاسد و مخالف قرآن از جمله دشمنی و تحقیر اهل بیت(ع) را در میان مردم ترویج می‌کرد. او تمام افرادی که به گونه‌ای با اهل بیت(ع) دشمنی داشتند را گرد هم آورده و مجالسی برای بیان سخنان ناروا به اهل‌بیت(ع) خصوصاً امام علی(ع) برگزار کرده و به آن‌ها پاداش می‌داد. متوکل معتقد بود خدا جسم دارد و علمایی که از این عقیده طرفداری می‌کردند را گرد خود جمع می‌کرد و این عقیده را رواج می‌داد.
در آن شرایط اختناق و خفقان که متوکل ایجاد کرده بود، امام هادی(ع) با شجاعت و دلاوری مثال‌زدنی با این عقاید باطل مبارزه کرد و سبب روشنگری مردم می‌شد؛ به طور نمونه، در زمینه ولایت علی بن ابی‌طالب(ع)، امام هادی(ع) در برابر اقدامات و دشمنی‌های متوکل ایستاد و وقتی خلیفه عباسی، امام هادی(ع) را از مدینه به اجبار به سمت سامرا فراخواند، ایشان عمداً مسیر خود را از نجف اشرف قرار دادند و در آنجا منشوری بین شیعیان به عنوان زیارت مخصوص امیرالمؤمنین(ع) در روز عید غدیر منتشر کرد که جاودانه شد. این زیارت مقام و فضائل امام علی(ع) را آشکارا بیان می‌کند.
منشور مهم دیگر زیارت جامعه کبیره است؛ زیارتی که وقتی متوکل و دیگر خلفا سعی داشتند ولایت را از بین ببرند و مردم را ناصبی تربیت کنند، تبدیل به فرهنگ امام‌شناسی شد. در این زیارت تمام فضائل، مقام و ارزش ائمه معصومین(ع) و امامت بیان شد.
از سوی دیگر، وقتی متوکل دستور داد مرقد امام حسین(ع) را تخریب و به زائران اجازه زیارت کربلا داده نشود، شیعیان و محبان امام حسین(ع) با دعوت امام هادی(ع)، به دستورات حکومت وقت توجه نکردند و به مدت بیست سال با او مبارزه کردند تا اینکه موفق شدند دوباره این مرقد را احیا کرده و امروزه پرچم سرخ امام حسین(ع) برافراشته باقی بماند.
نظر شما